Vinden we insecten in de toekomst wél lekker?

De cijfers liegen er niet om: als we ons consumptiegedrag niet veranderen, hebben we in 2050 drie aardes nodig. Een grote oorzaak: de massale vleesconsumptie. Rationeel gezien zijn er oplossingen zat, ook als je geen vegan wilt worden. Maar waarom zien wij bijvoorbeeld kweekvlees of insecten niet als échte opties?

Eten is geen puur rationele afweging. Het heeft diepe emotionele en culturele ladingen, en die vóel je. Dus kun je kokhalsneigingen krijgen van het idee een kakkerlak te eten. Terwijl insecten in verschillende Aziatische landen een delicatesse zijn en ze in de tijd van het Romeinse rijk ook hier werden gegeten. 

Er bestaat dus niet zoiets als ‘objectieve viezigheid’. Cultureel gezien gaat viezigheid over wanorde; iets wat niet op z’n plaats is. Ketchup op je burger is chill, maar op je t-shirt vies. Een sprinkhaan in de natuur is amusant, op je bord minder, et cetera. Deze kaders geven houvast. Door daaraan te tornen, torn je aan jouw ervaring van hoe dingen horen te zijn. En daar kun je best onpasselijk van worden. 

Maar ideeën over wat ‘normaal’ en ‘vies’ is veranderen. Misschien zijn insecten (nog) niet de oplossing voor jou. Maar hoe smakelijk is bio-industrievlees als je er bij stil staat? Met dierenleed, klimaatverandering en vervuiling is de houdbaarheidsdatum wel bereikt. En als er iets vies is, is het vlees dat over de datum is, niet waar?

Meer lezen

Of je kweek-worst lust
Een culturele kijk op ‘viezigheid’: Mary Douglas: ‘Purity and Danger’

Meer kijken

Cowspiracy: een vleeseter gebruikt 18 keer zoveel landbouwgrond als een vegan

Meer doen

Bezoek de expositie ‘voedsel van morgen’ in het Nemo