Bevrijde markt

De natuur voedt ons, niet de supermarkt

28.06.2019

Jeske

Leestijd: minuutje

Als we de zaadjes voor de toekomst toevertrouwen aan de vier multinationals die 80% (!) van de voedselmarkt bepalen, blijft winst voorop staan.

De ontwikkeling van steden en de ontwikkeling van landbouw zijn hand in hand gegaan. Eten verbouwen vroeg om nederzettingen, en nederzettingen vroegen om eten. Dus groeiden zij mét elkaar, legt Carolyn Steel uit, auteur van ‘De Hongerige Stad’.

Tegenwoordig leeft meer dan de helft van de wereldbevolking in steden, en dat aantal groeit rap. Dat vraagt om een heleboel eten! Dankzij moderne transportmiddelen hoeft dat eten niet in de buurt verbouwd te worden. En is onze relatie met de gebieden die ons voeden minder zichtbaar geworden.

Doordat we niet zien hoe de natuur ons voedt, denken we losser te staan van de natuur. Toch zijn we nog steeds dieren die eten nodig hebben, en dus net zo afhankelijk van de natuur als onze voorouders, stelt Carolyn Steel. Daarom is het problematisch dat onze honger de natuur opslokt en uitput.

Het is tijd om weer mét de natuur te werken, in plaats van tegen haar, aldus Carolyn. Hoe ziet dat eruit? Leer weer te (h)erkennen dat eten natuur is en dat wij daarmee verbonden zijn. Een goed begin: eten laten groeien en plukken in een moestuin op school, werk of in de buurt. En op grote schaal moet de industriële landbouw plaatsmaken voor natuurvriendelijke methoden, zoals permacultuur.

Als we de zaadjes voor de toekomst toevertrouwen aan de vier multinationals die 80% (!) van de voedselmarkt bepalen, blijft winst voorop staan. Ook als dat ten koste gaat van mens en milieu. Beter nemen we de schoffel weer in eigen hand.