Zo heeft afval scheiden wél zin

Dagelijks produceren we wereldwijd miljoenen plastic producten. Hiervan wordt 5% gerecycled. De rest blijft rondzwerven (plastic vergaat niet) of wordt verbrand, met alle milieugevolgen van dien. Bovendien putten we met de productie van nieuw plastic onze olievoorraad uit. Om maar te zwijgen van de CO₂-uitstoot die erbij vrijkomt.

Al het plastic afval dat we kunnen hergebruiken, is dus winst.

Levert het afval scheiden, zoals we dat in Nederland doen, iets op? Mwah. Een deel van het verzamelde plastic wordt alsnog verbrand en de kwaliteit van het gerecyclede plastic laat te wensen over.

Stel dat je afval efficiënter kon inzetten. Dat bijvoorbeeld een kleine gemeenschap – dorp of bedrijf – haar eigen plastic verzamelt en recyclet tot producten die binnen die gemeenschap nodig zijn. Dan blijft de cirkel kleiner en is het productieproces doelgericht, want direct toegespitst op de behoefte van de gebruiker. Plus: afval scheiden gaat meer leven, omdat mensen er direct van profiteren.

De startup vanPlestik werkt ook zo. Ze zamelt lokaal restafval in en gebruikt een 3D-printer om hier nieuwe producten van te maken. De mindere kwaliteit van het gerecyclede plastic is geen probleem, omdat bijvoorbeeld meubels niet van het meeste verfijnde soort plastic gemaakt hoeven zijn.

Initiatieven als VanPlestik markeren de overgang van een vuilnisbelteconomie naar een kringloopeconomie.  

Meer lezen

vanPlestik
Meer over het plasticprobleem