Broeikasgas in kleurrijke pixels

Als een boom in het bos omvalt, maar niemand hoorde het, heeft de boom dan geluid gemaakt? Het is een oude filosofische vraag. Klimaatverandering is als die boom: ergens anders, onzichtbaar, zeker voor het Nederlandse oog. Er is geen livestream van smeltende ijskappen, CO² is transparant en toekomstige watersnoodrampen bestaan alleen nog in je verbeelding.  

Kunst en wetenschap hebben de gave het onzichtbare zichtbaar te maken, zegt Lucy Woods. Zij is directeur van Cape Farewell, een stichting die kunst en wetenschap financiert. Cape Farewell wil de gedachte bestrijden dat het met de opwarming van onze planeet zo’n vaart niet zal lopen.

Afgelopen periode exposeerde het Franse kunstenaarsduo HeHe onder de Cape Farewell-vlag. Ze maakten een videoprojectie waarin ze een wolk naar de hoogste toren van Manchester laten drijven. Die wolk is gebaseerd op bestaande vervuilingskaarten: alle schadelijke uitstootgassen worden omgezet in kleurrijke pixels. Stofdeeltjes zijn niet meer transparant, ze hebben een kleur.

Kunst kan je doen inzien dat er meer is dan wat je ziet. In het beste geval neem je dat mee als je de tentoonstellingsruimte verlaat. Je gaat de straat op, je kijkt naar de toren, en ineens besef je dat die omringd is met broeikasgassen.

Meer lezen:

Lucy Wood over Cape Farewell en de kunst van HeHe
Een link naar de website van Cape Farewell
Een NASA-kaart die CO²-uitstoot visualiseert