Vanuit welvaart naar welzijn

Een ontwikkelde samenleving heeft goed voor haar burgers te zorgen. Tegelijk is duidelijk geworden dat de vórm waarin deze zorgplicht zich in het Westen heeft ontwikkeld, niet meer voldoet. 

Het bevechten van profiteurs en het rondpompen van geld hebben het overheidsapparaat nodeloos complex gemaakt. Het administreren van alle toeslagen, aftrekposten, subsidies, en uitkeringen kost de samenleving meer dan het oplevert. Alleen hoge inkomens hebben baat bij deze complexiteit.

De verrassing: ook een kleine overheid kan een barmhartige samenleving faciliteren. Dit wijst de evaluatie van het Canadese Mincome-experiment uit. Een basisinkomen voor elk huishouden leidde tot hogere arbeidsmobiliteit en onderwijsparticipatie. Niet tot verlaagde arbeidsparticipatie.

Een onvoorwaardelijk basisinkomen voor elke volwassene maakt het mogelijk om alle bestaande regelingen af te schaffen en de overheid te verkleinen. Ook het marktverstorende minimumloon wordt overbodig. Door tegelijk alle belastingen op arbeid – werk, toegevoegde waarde en winst – te verleggen naar een belasting op onttrokken ecologische, sociale en economische waarde, ontstaat een werkelijk vrije arbeidsmarkt. In zo’n markt vinden vraag en aanbod elkaar in volledige werkgelegenheid.

Meer lezen

Over Mincome
Experimenten met het basisinkomen: wie biedt?