Wonen in de levende stad

Als het klimaat verandert komen veel steden in de problemen. Venetië bijvoorbeeld dreigt door de stijgende zeespiegel nog sneller onder de golven te verdwijnen. Rachel Armstrong bedacht een oplossing: volgens haar moet architectuur zich kunnen aanpassen aan nieuwe omstandigheden, zonder dat er een mens aan te pas komt. Hoe? Door te bouwen met materiaal dat ‘leeft’.

Ze haalt haar inspiratie uit de natuur. Neem de manier waarop planten zonlicht in energie omzetten, of CO₂ en zuurstof ‘ademen’. Armstrong ontwerpt materialen waarin deze processen ook plaatsvinden, zoals bakstenen gevuld met microben die genoeg elektriciteit opwekken om een appartement van licht te voorzien.

Voor Venetië bedacht Armstrong de ‘protocel’: een combinatie van water en olie dat kalksteen afzet, zoals koraal. De cellen reageren op licht. Ze bewegen vanzelf naar donkere plekken in de baai, waar de houten fundamenten wegrotten. Door mineralen en CO₂ om te zetten in steen bouwen ze een rif onder de stad.

In de toekomst komen extreem weer en natte voeten vaker voor, zelfs als de temperatuur maar twee graden stijgt. De protocel is nog niet klaar voor gebruik, maar straks is het misschien een van de stenen in de legodoos die het leven in een veranderende wereld mogelijk maakt.

Meer lezen

Een TED-talk van Rachel Armstrong over haar plannen voor Venetië
Zo werkt de levende baksteen
Venetië probeert het water buiten te houden