Is er leven na kapitalisme?

In de film Children of Men (2006) kan niemand meer kinderen krijgen. De wereld is een chaos, overal is oorlog. Er worden allerlei autoritaire maatregelen genomen, maar allemaal binnen het democratische en kapitalistische systeem. Cultuurcriticus Mark Fisher merkte daarom over de film op: het lijkt wel alsof het makkelijker is het einde van de wereld voor te stellen dan het einde van het kapitalisme.

Die zin past goed bij de demonstraties in Hamburg onlangs, naar aanleiding van de G20-top. Veel activisten waren naar de stad gekomen om te protesteren tegen sociale ongelijkheid en de rol van wereldleiders daarin. De focus in de media lag op de clash tussen groepen demonstranten en de politie. Op de waterkanonnen, de gummiknuppels, de stenen, flessen en in brand gestoken auto’s. In het journaal zag je een beeld dat lijkt op Children of Men: het enige alternatief voor kapitalisme is chaos, de staat treedt op om die tegen te gaan, met meer chaos tot gevolg.

Tijdens het G20-weekend waren er ook veel alternatieve bijeenkomsten. Vol mogelijke oplossingen voor onder andere ongelijkheid en het klimaatprobleem. Die oplossingen bieden hoop, maar krijgen geen aandacht. Zodat een alternatief (voor) kapitalisme moeilijk voor te stellen blijft.

Meer lezen

Mark Fisher over Children of Men