Het kan beter
'Fabrieken schuiven hun supply pain af op de samenleving'
Geëxternaliseerde kosten zijn kosten die door producentenworden veroorzaakt maar door de maatschappij als geheel worden gedragen. Bijvoorbeeld, een fabriek laat afvalwater in een rivier stromen, zonder daarvoor te betalen. Vijftig kilometer stroomafwaarts moet de lokale overheid het water reinigen om het als drinkwater te kunnen gebruiken. De kosten worden door de fabriek veroorzaakt maar de overheid betaalt ervoor. Dat zijn geëxternaliseerde kosten.
Deel dit artikel
Verder lezen in 'Het kan beter'
Nieuwe, slimme spelregels kunnen zorgen voor een economie die de ontwikkeling van mens en natuur op één zet. In deze inleiding lees je waarom de huidige spelregels niet werken, maar vooral welke nieuwe spelregels kunnen leiden tot een eerlijke samenleving met een houdbare economie.
De toenemende rijkdom heeft steeds minder betekenis voor de samenleving. Het is vloeibaar geworden, en jaagt rusteloos op rendement. Gelukkig bestaat er ook nog 'loyaal kapitaal'. Bouwsteen 3 geeft spelregels voor een economie die voorrang geeft aan dit soort kapitaal, aan loyaal kapitaal dat de samenleving niet uitholt maar er waarde aan toevoegt.
Je overdrijft niet als je zegt dat de economie onze samenleving regeert. "Alles is economie." Hoe kan het dan dat onze overheid de economie als iets neutraals is blijven zien? En hoe verander je dat? Je leest het in deze eerste bouwsteen van ons boek-in-wording.
De meetlat die we nu gebruiken om te checken hoe gezond de economie is, het nationaal inkomen, is blind voor échte kosten en baten. We meten of de economie groter wordt, niet of de samenleving sterker wordt. Dat kan logischer. Je leest hoe in onze tweede bouwsteen voor een gezonde economie.